ای آفریدگار صبح!
در جشن با شکوه روزی که آغاز می شود و در تمامی روزهایی که شیرینی نام تو بر لبانم می نشیند، من عهد دیرینه ی خویش را با صاحب صبح و امام عصر (عج) تازه می کنم و دست بیعتم را در زلال دستانش معطر می سازم تا شعر سپید این عشق در صحن دلم تکرار شود .
طراوت جاری این عهد و بیعت هرگز از خاطرم بیرون نمی رود و پیوسته شال سبز محبتش را بر گردنم می نهم تا نوازشگر شانه های لرزانم باشد.
خالق مهربان من!
اگر درخت زندگیم تن به خواب زمستانی و ابدی خویش سپرد و میان من و آن بهار موعود جدایی افتاد ، پس در زمانی که سیمای مهربان آن ماه تابان در آسمان چشم مردمان آشکار شد ، مرا از محراب قبرم بر انگیز و توفیق احرام در صحن و صفایش را عنایت کن تا لبیک کنان در گرد کعبه ی مقدسش طواف کنم.
ای اجابت کننده ی هر دعا!
پنجره ی قلب منتظران رو به آسمان بی کرانت گشوده است تا به یک اشارت تو ، غبار غم و اندوه غیبت از دلها بر خیزد و چشم ها به تماشای باران ظهور بنشیند.
خدایا!
شب یلدای هجران را به یمن ظهور ماه کاملش کوتاه کن .
********************************************************************************
السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا
امشب ز بعد غم آزاد می شوم
امشب دخیل پنجره فولاد می شوم
دوستان انشاءالله عازم مشهد مقدس هستم.
از همگی حلالیت می طلبم انشاءالله نایب الزیاره شما خواهم بود.
دعا بفرمایید . یاحق
الهی، رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم، تو از ما بگذر!
و اکنون لحظه ی تشرف نزدیک است
و وعده گاه معشوق در پیش.
دل های مشتاق،آرام و قرار ندارد
و تو گویی همچون طایری قدسی
می خواهند از قفس تنگ سینه پر بکشند
و خود را به بحر معلق آسمان آبی بسپارند
و غرقه در جذبه های روحانی محبت یار
خود را به حرم دوست برسانند.
و ارواح مشتاق ، تو گویی تاب هماهنگی و هم قدمی
با تن های سنگین دنیایی را ندارند
و پیشاپیش بدن ها ، خود را به حریم وصل رسانده ند
و به حضرت اقدس او تعلیق یافته اند
همچنان که اشعه ی شمس،به شمس.
و چه عجب اگر طایر قدسی روح
در اشتیاق حرم وصل به ترنم در آید و تلبیه کند
آنچنان که تو گویی
به ندای دعوت فطرت خویش پاسخ می گوید
و این نوای دلنشین لبیک لبیک ترنم روح مومن است
که وعده های پروردگار خویش را محقق شده یافته است
و می شتابد تا خود را به مبدا و معاد خویش پیوند دهد
و با فنای در معشوق به جاودانگی برسد... « سید مرتضی آوینی »
الهه جان ،آبجی گلم،خیلی التماس دعاااااااااااااااااااااااااااااا