 |
 |
الهی، رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم، تو از ما بگذر!
و اکنون لحظه ی تشرف نزدیک است
و وعده گاه معشوق در پیش.
دل های مشتاق،آرام و قرار ندارد
و تو گویی همچون طایری قدسی
می خواهند از قفس تنگ سینه پر بکشند
و خود را به بحر معلق آسمان آبی بسپارند
و غرقه در جذبه های روحانی محبت یار
خود را به حرم دوست برسانند.
و ارواح مشتاق ، تو گویی تاب هماهنگی و هم قدمی
با تن های سنگین دنیایی را ندارند
و پیشاپیش بدن ها ، خود را به حریم وصل رسانده ند
و به حضرت اقدس او تعلیق یافته اند
همچنان که اشعه ی شمس،به شمس.
و چه عجب اگر طایر قدسی روح
در اشتیاق حرم وصل به ترنم در آید و تلبیه کند
آنچنان که تو گویی
به ندای دعوت فطرت خویش پاسخ می گوید
و این نوای دلنشین لبیک لبیک ترنم روح مومن است
که وعده های پروردگار خویش را محقق شده یافته است
و می شتابد تا خود را به مبدا و معاد خویش پیوند دهد
و با فنای در معشوق به جاودانگی برسد... « سید مرتضی آوینی »
الهه جان ،آبجی گلم،خیلی التماس دعاااااااااااااااااااااااااااااا
 |
 |
