شنیدم آدمی را که می گفت لعنت خدا بر شیطان.
اندکی تامل کردم و دلیلش را نیافتم.
دیدم حقیری دست به گریبان حقیری دیگر شد.
باز شنیدم لعنت خدا بر شیطان.
اندکی تامل کردم و دلیلش را نیافتم.
دیدم فردی را که می خواست به دوستش نارو بزند اما گفت ...
لعنت خدا بر شیطان.
اندکی تامل کردم و دلیلش را نیافتم.
دیدم دو دوست را که چگونه همدیگر را نابود می کردند اما فردی گفت...
لعنت خدا بر شیطان.
اندکی تامل کردم و دلیلش را نیافتم.
هر کجا قدم می نهادم می شنیدم...
لعنت خدا بر شیطان.
اندکی تامل می کردم و دلیلش را نمی یافتم.
با خود فکر کردم که شیطان کجاست؟
چه کرده است؟
چرا همه و همه کس می گویند لعنت بر او؟
پس باید بسیار پلید و حقیر باشد.
پس چرا گذرم به هر کجا که می افتاد شیطان را نمی دیدم؟
آیا شیطان آن آدمیان ناچیز بودند؟
اگر شیطان آنگونه باشد پس همه ما آدمیان نیز شیطانیم.
همه یک شکل و از یک نوعیم.
اما نه. می دانم که ما آدمی هستیم و شیطان نیستیم.
پس شیطان کیست؟
آدمی به من گفت: فرزندم, شیطان موجودیست که سبب این همه ناهنجاریست.او بسیار پلید است.همه را گمراه می کند.
اندکی تامل کردم و سپس بدو گفتم:
پس لعنت بر تو.
با تعجب خواستار دلیلش شد.
- چون تو به وظایفی که داری و خدا بر تو نهاده عمل می کنی.
-چرا نمی گویی لعنت بر ازراییل؟
او که جانی را می گیرد و همگان را در حسرت عزیزی می گزارد که دوستش دارند!!!
اگر شیطان گمراهی می کند, وظیفه اش این است.
وظیفه ای که خداوند بر عهده او گذاشته.
اگر من دوست داشته باشم که حقی را ناحق کنم , ضعیفی را بکشم , یعنی شیطان کرده است؟
اعمال خود را بر گردن شیطان اندازم؟
پس همگان به بهشت ملکوت خواهیم رفت؟
چون شیطان همه آن کارها را کرده است و ما نکردیم؟
جهنم از آن کیست؟
اندکی فکر کرد و سپس با صدایی رسا گفت....
لعنت بر نفس پلید آدمی.
